Το βυθισμένο ανάκτορο

Το καλοκαιράκι το περπάτημα στην Πόλη είναι πάντα σκέτη απόλαυση και όλα είναι πιο ζωντανά από ποτέ. Δεν χορταίνω να τριγυρίζω παντού και να βλέπω τα ίδια και τα ίδια, ξανά και ξανά. Αιώνιος τουρίστας σε τούτη την αξεπέραστη πόλη. Σε τούτες τις καυτές καλοκαιρινές μέρες επισκέπτομαι πάντα με ευχαρίστηση και την Βασιλική Δεξαμενή, τον χώρο συγκέντρωσης τον υδάτινων πόρων της Πόλης στα βυζαντινά χρόνια.

Ξέρω ότι ίσως για κάποιους είναι ένα καθαρά τουριστικό αξιοθέατο αλλά εγώ απολαμβάνω κάθε επίσκεψη εκεί. Κάθε μέρα στην Πόλη είναι σαν να είναι η πρώτη μου...και η τελευταία! Εξάλλου και οι στιγμές δροσιάς είναι ανεπανάληπτες.
Η ονομασία που εγώ προτιμώ είναι το Βυθισμένο Ανάκτορο εξαιτίας των κιόνων που στηρίζουν αυτόν τον τεράστιο υπόγειο χώρο, οι οποίοι μεταφέρθηκαν εκεί από αρχαίους ελληνικούς ναούς.

Όσοι λοιπόν επισκέπτονται για πρώτη φορά το βυθισμένο αυτό ανάκτορο σίγουρα εντυπωσιάζονται από το επιβλητικό αυτό έργο που χάριζε υδάτινη επάρκεια στους βυζαντινούς.

Μην σας φοβίζει η όψη μου,παρ'οτι φέρνω λίγο απο μανιακό δολοφόνο

Εντύπωση μου έκαναν τα πάρα πολλά ψάρια που κολυμπάνε στην δεξαμενή. Ειδικά μερικά απ'αυτά είναι απίστευτα παχουλά. Όπως παντού, έτσι και εδώ οι τουρίστες πετάνε κέρματα, κάνοντας ευχές. Λέτε να τρώνε τα κέρματα και γι'αυτό να έχουν φουσκώσει έτσι;

Κατά την παραμονή ή επίσκεψη στην Πόλη το Βυθισμένο ανάκτορο είναι από τα μέρη που πρέπει κανείς να δει. Η επιβλητικότητα και η δροσιά του θα σας δώσει την κατάλληλη χαλάρωση από το ατελείωτο περπατητό στην καυτή επιφάνεια της Πόλης.

Το κεφάλι της Μέδουσας τοποθετημένο με τέτοιο τρόπο που να υποδεικνύει την ήττα της ειδωλολατρείας

Αφού περπάτησα ως το τέρμα της δεξαμενής, είδα την Μέδουσα να στέκει εκεί, μισοβυθισμένη μα με αυτό το χαμόγελο χαραγμένο στο προσωπό της. Χαμογέλασα και εγώ. Ξέρουμε και οι δυό πως θα ξαναειδωθούμε.