You will be redirected to the new page in

seconds

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Το δίδυμο της απόλυτης περιποίησης


Θα περάσω αύριο το βραδάκι, να σας δω και να περάσω λίγο χρόνο μαζί σας. Αυτή και μόνο η φράση μου έφερε σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού το σπιτικό της πεθεράς μου. Ο γαμπρός έρχεται για επίσκεψη και όλα οφείλουν να είναι στην εντέλεια. Πλέον η πεθερά μου γνωρίζει πολύ καλά τις συνήθειες και προτιμήσεις μου. Πιστεύω πως τις γνωρίζετε και εσείς ήδη μέτα από το Τα μεζεδάκια της πεθεράς που είναι μακράν η πιό δημοφιλής ανάρτηση του ιστολογίου. Για τα δικά της δεδομένα είναι αδιανόητο η επίσκεψή μου να μην συνοδευτεί από ένα καλό τραπέζι. Τι κι αν δεν έχει χρόνο, τι κι αν έχει άλλες υποχρεώσεις....η περιποίηση του γαμπρού μπαίνει ψηλότερα απ'όλες τις άλλες προτεραιότητες. Όταν δε...ο χρόνος δεν επαρκεί, επιστρατεύεται το άλλο "βαρύ πυροβολικό" που ακούει στο όνομα της κουνιάδας μου. Πεθερά και κουνιάδα λοιπόν αποτελούν το δίδυμο της απόλυτης περιποίησης.

Το τηλέφωνο του σπιτιού της ήχησε και στην άλλη γραμμή ήμουν εγώ. Είμαι στο Mado και σε 5 λεπτά θα είμαι σπίτι, της είπα και απ'την φωνή της κατάλαβα πως είχε αγχωθεί. Ήμουν εκεί νωρίτερα απ'ότι υπολόγιζε. Κουνιάδα και πεθερά με υποδέχτηκαν με αγκαλιές και φιλιά και έπειτα σχεδόν προστακτικά μου είπαν να κάτσω στο σαλόνι και να μην κουνηθώ καθόλου. Κάθισα στην αναπαυτική πολυθρόνα και άκουγα τους κατσαρολικούς ήχους απ'την κουζίνα και τις ομιλίες των δύο γυναικών. Δεν άντεξα τον πειρασμό και αφού πήρα την φωτογραφική μηχανή, πλησίασα αθόρυβα την κουζίνα. Κουζινικά σκεύη, ήχοι και μυρωδιές παντού και στην μέση πεθερά και κουνιάδα να επιδίδονται με προσύλωση στις τελευταίες μαγειρικές πινελιές.




Κουνιάδα και πεθερά επί το έργον


Σε σύντομο χρονικό διάστημα στρώθηκε το τραπέζι, τούτη την φορά και με την συμβολή μου καθώς δεν μπορούσα να τις αφήσω να τα κάνουν όλα μόνες τους. Ο αρχικός μου ενθουσιασμός μετατράπηκε σε προβληματισμό καθώς γι'ακόμη μία φορά οι ποσότητες του φαγητού υπερκάλυπταν την μεγάλη μου πείνα. Γνώριζα εξ'αρχής πως δεν θα κατάφερνα να αποτελειώσω όλα όσα είχαν μαγειρέψει για 'μένα, μα τουλάχιστον θα απολάμβανα όσο πιό πολλά μπορούσα.


Η σουπίτσα ήταν βάλσαμο και ότι καλύτερο ν'αρχίσει το δείπνο σε τούτη την κρύα βραδιά. Την σειρά πήρε η σαλάτα και σιγά σιγά οι πιατέλες με τους μεζέδες άρχισαν να περνούν από μπροστά μου, κάνοντας ένα είδος πασαρέλας.




Σαλάτα με απλά μα νόστιμα υλικά




Οι λαχανοντολμάδες πεντανόστιμοι και μαγειρεμένοι με μεράκι




Η κουνιάδα περιγράφει τα μαγειρικά της μυστικά και τεχνικές


Ίσως και λόγω του επαγγέλματός μου, πάντα όταν δοκιμάζω κάποιο φαγητό, εκείνος που το μαγείρεψε, περιμένει με ανυπομονησία να ακούσει το σχόλιο μου ή παρατηρεί τις εκφράσεις του προσώπου μου. Το ίδιο συνέβη κι εδώ και οι περιποιήσεις τους εναλλάσονταν από τις ερωτήσεις τους και το επιπλέον γέμισμα του πιάτου μου. Μάλλον ξεχνούν πως εκτός από γαστρονόμος είμαι και απλός άνθρωπος που λατρεύει τις γευστικές απολαύσεις.




Σαρμάδες με γέμιση κουνιάδας και τύλιγμα πεθεράς. Γευστικά φανταστικοί σε σημείο που ξεχνάς να σταματήσεις να τρώς






Η αδυναμία μου στις μελιτζάνες είναι γνωστή και η πεθερά το γνωρίζει επίσης


Δε πρόφτασα να τελειώσω με τους μεζέδες και στο τραπέζι προσγειώθηκε το αέρινο και βουτηράτο πιλάφι της πεθεράς μου με συνοδεία στήθος κοτόπουλου που είχε επιμεληθεί η κουνιάδα. Η Νeşe θέλοντας να με ικανοποιήσει όσο μπορεί περισσότερο,τ ο μαγείρεψε με κάρυ και διάφορα άλλα μπαχαρικά. Φυσικά δεν έμεινε ούτε κόκκος ρυζιού στο πιάτο μου και πρίν το κοτόπουλο με ταξιδέψει για τα καλά στις μακρινές ασιατικές χώρες, στο τραπέζι μας κατέφθασε η λατρεμένη μου κολοκύθα (δές κι εδώ). Πάντα τέτοια εποχή η κολοκύθα αποτελεί το αγαπημένο γλύκισμα που δεν χορταίνω να απολαμβάνω.




Η κολοκύθα με συνοδεία καρυδιού. Λιχουδιά απ'τις λίγες

Το στομάχι μου είχε αρχίσει να διαμαρτύρεται ήδη εδώ και κάμποση ώρα πως "η αποθήκη" είχε γεμίσει ασφυκτικά. Μία απλή επίσκεψη στο πατρικό της πεθεράς μου είχε μετατραπεί σε τρελό φαγοπότι. Θα με κάνεις να σκάσω από το φαγητό, της είπα καθώς έφερνε ένα ακόμα δίσκο απ'την κουζίνα. Όχι δεν ήταν φαγητό μα μου έφερνε να δοκιμάσω το λίκερ βύσσινο που έφτιαξε από μία συνταγή της Αρμένισσας γειτόνισσάς της.




Το λικεράκι ήταν κι αυτό φοβερό..πως θα γινόταν άλλωστε να είναι διαφορετικά


Βούλιαξα στον καναπέ προσπαθώντας να συνέλθω από το φαγοπότι, απολαμβάνοντας κάμποσα ποτηράκια λικέρ. Μετά από όλα αυτά, η κουνιάδα έφερε το καφεδάκι, βάζοντας την τελευταία πινελιά σε όλα όσα τούτη την βραδιά μου πρόσφεραν.




Η τελευταία πινελιά της κουνιάδας


Οι ώρες πέρασαν τόσο ευχάριστα με κουβεντούλα, αστεία και γέλια. Όλα ήταν τόσο υπέροχα και χαλαρά, ειδικά τούτη την εποχή που επαγγελματικά έχω πάρα πολύ δουλειά και ένταση. Λέω όλα....εκτός από το στομάχι που διαμαρτύρονταν ότι το είχα παρακουράσει και αποζητούσε κι αυτό λίγη χαλάρωση. Η κουνιάδα έδρασε άμεσα, προσφέρωντάς μου μία μικρή έκπληξη. Σόδα από το Niğde, η οποία έχει μία φοβερή και ιδιαίτερη γέυση και ουσιαστικά μου έφτιαξε το στομάχι.




Γκαζόζα απ'το Νίντε. Την συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους τους  "παραφουσκωμένους"


Η βραδιά έφτασε στο τέλος και εγώ έμεινα γι'ακόμη μία φορά με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη. Δεν θα μπορούσε να είναι εξάλλου διαφορετικά με τέτοια κουνιάδα και πεθερά. Οι δυό τους αποτελούν για μένα το απόλυτο δίδυμο φιλοξενίας και το μόνο που μένει για μένα είναι απλά να απολαμβάνω τις περιποιήσεις τους. Καλή μου χώνεψη....