Αθλητικός Σύλλογος Πέρα

Η προσφορά του Ελληνισμού στην Πόλη είναι ανυπολόγιστη και περνά μέσα από σχεδόν όλα τα επίπεδα. Είτε εκπαιδευτικά, πολιτισμικά, οικονομικά, ανθρωπιστικά και ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε....είτε μέσα από παραδόσεις και έθιμα, η Ρωμιοσύνη προσέφερε τα μέγιστα, πιάνοντας κορυφή. Φυσικά ο αθλητικός τομέας δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση και έτσι μέσα από την επαφή μου με την Ρωμιοσύνη είχα την χαρά να επισκεφτώ τον Αθλητικό Σύλλογο Πέρα και να γνωρίσω την ιστορία και τα κατορθώματά του.

Τα χρώματα του συλλόγου και το έμβλημα του

Ο Αθλητικός Σύλλογος Πέρα υπάρχει επίσημα από το 1923 μα η ανεπίσημη ιστορία του πηγαίνει ακόμα πιο πίσω στον χρόνο. Γύρω στο 1877 ο σύλλογος "Κλειώ" μετονομάστηκε σε "Ερμής" και αποτέλεσε έναν σημαντικό αθλητικό και πολιτισμικό κόμβο του Ελληνισμού της Πόλης. Κάποια μικρή περίοδο υπήρξε και η "Ελληνική Ομάδα Ποδοσφαίρου". Το 1922, στο αποκορύφωμα του τουρκικού εθνικισμού, οι δύο αυτοί συλλόγοι αναγκάστηκαν να σταματήσουν την δράση τους. Έτσι από τους ανθρώπους των δύο αυτών συλλόγων και κάποιον τρίτων προσώπων ξεπήδησε ο ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΑ, ο οποίος αργότερα ονομάστηκε υποχρεωτικά Beyoğlu Spor.

Όπως ο ΑΣΠ ιδρύθηκε μέσα από κάποιες αθλητικές ζημώσεις, έτσι και μέσα από αυτόν "γεννήθηκαν" αρκετές άλλες ομάδες. Φυσικά οι 2 γνωστότερες είναι η Α.Ε.Κ. και ο Π.Α.Ο.Κ. που ιδρύθηκαν από ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Πόλη εκείνες τις δύσκολες περιόδους.

Μερικοί από την αρχική ομάδα των ιδρυτών

Π.Α.Ο.Κ. και Α.Ε.Κ. δεν ξεχνούν τις ρίζες τους και συχνά επισκέπτονται την Πόλη και τον ΑΣΠ

Ανέβηκα στον πρώτο όροφο του κτιρίου και εκεί ο κύριος Δημήτρης Παναγιώτου προσφέρθηκε με χαρά να μου δείξει τις αίθουσες του συλλόγου. Παραδέχομαι ότι δεν είχα καμμία ιδέα για την ιστορικότητα και τα κατορθώματα του ΑΣΠ και αγνοούσα τα πάντα εκτός από την ύπαρξή του. Από τα πρώτα λεπτά όμως άρχισα να συνειδητοποιώ την σπουδαιότητα του συλλόγου στο αθλητικό γίγνεσθαι της Τουρκίας. Μπαίνοντας στην αίθουσα κυπέλλων, πραγματικά μου κόπηκε η λαλιά....χιλιάδες τρόπαια στριμωγμένα στις βιτρίνες, μου μαρτύρησαν αμέσως ότι από το Πέρα-κλούμπ πέρασαν χιλιάδες σπουδαίοι αθλητές παγκοσμίου επιπέδου.

Χιλιάδες κύπελλα και τρόπαια στιβαγμένα στις βιτρίνες του συλλόγου

Μερικά από τα...."Άγια Δισκοπότηρα" του αθλητισμού

Ακόμη μια βιτρίνα γεμάτη κύπελλα

Ο ΑΣΠ αποτέλεσε πρότυπο συλλόγου και διακρίθηκε σε πάρα πολλά αθλήματα, τόσο σε εθνικά όσο και σε πανευρωπαικό και παγκόσμιο επίπεδο. Πρωταθλήματα, κύπελλα και πολλά ρεκόρ στο βόλεϋ, στον στίβο, στο πίνγκ-πόνγκ, την πάλη, την πυγμαχία, την άρση βαρών, το ποδόσφαιρο και την καλαθοσφαίρηση ήταν κάποτε στην ετήσια διάταξη της αθλητικής Ρωμιοσύνης.

Ομάδα πάλης

Στον στίβο με πολλά ρεκόρ και πρωταθλήματα σε αγνές και "καθαρές" εποχές 

Στον ΑΣΠ υπήρχαν φυτώρεια παικτών σε όλες τις ηλικίες  και αθλήματα. Εδώ τα λιλιπούτεια Ρωμιόπουλα στην ομάδα μπάσκετ

Εκτός των ανδρών και των διακρίσεων των ομάδων τους υπήρχαν και οι γυναικείες ομάδες με αποκορύφωμα την ομάδα βόλεϋ, μια ομάδα φόβητρο, που κατέκτησε πολλά συνεχόμενα πρωταθλήματα Τουρκίας. Σε μιά εποχή που η θέση της γυναίκας ήταν περισσότερο στο σπίτι, οι Ρωμιοπούλες έπιαναν κορυφές και σήκωναν τρόπαια!

Ομάδα γυναικών, ένα από τα (πολλά) καμάρια του ΑΣΠ

Ακόμα και σε αθλήματα με μικρότερη απήχηση υπήρξαν διακρίσεις. Τα πρωταθλήματα στο πινγκ-πόνγκ ήταν επίσης αρκετά φτάνοντας μέχρι την κορυφή της Ευρώπης! Όλα αυτά δείχνουν το πόσο σωστή και μεθοδική δουλειά γίνονταν στον σύλλογο. Και ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για έναν αθλητικό σύλλογο μειονότητας που πάντα είχε να παλέψει ενάντια όχι μόνο σε αθλητικούς αντιπάλους, μα και κάτω από αντίξοες πολιτικές, δημογραφικές και κοινωνικές συνθήκες. Αυτός μάλλον να ήταν και ο μεγαλύτερος άθλος τους και οι διακρίσεις που κατέκτησαν αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη αξία.

Ο νεαρός τότε Φάνης...πρωταθλητής Ευρώπης στο πίνγκ-πόνγκ!

Σαν κάθε Ρωμέϊκος σύλλογος που σέβεται τον εαυτό του, ο ΑΣΠ εκτός από τον αθλητικό τομέα επιδεικνύει και πολιτιστική δραστηριότητα στην τεράστια αίθουσα εκδηλώσεων που διαθέτει. Για να μην ξεχνάμε ότι αθλητισμός και πολιτισμός συνυπάρχουν και αλληλοσυνδέονται. Δυστυχώς στις μέρες μας σχεδόν όλα περιστρέφονται από χουλιγκανισμό, εξέδρα και απολίτιστες συμπεριφορές. Άντε να δούμε ως πότε...

Ένα κομμάτι από την αίθουσα εκδηλώσεων

Καθώς ανεβοκατέβαινα τους ορόφους, συνεπαρμένος από όλα όσα είχα δεί και θαυμάζοντας τις φωτογραφίες του παρελθόντος, άξαφνα άκουσα έναν γδούπο. Στάθηκα γιατί ο ήχος μου φάνηκε γνώριμος από τα παλιά. Δεν πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και τον ξανάκουσα. Σαν παλιός παίχτης μπάσκετ γνωρίζω πολύ καλά τον ήχο της μπάλας που σκάει στο αγωνιστικό δάπεδο. Δεν μπορούσαν να με γελάσουν τα αυτιά μου ακούγωντας τον γδούπο για τρίτη φορά. Πως μπορούσε όμως να συμβαίνει αυτό μέσα σε ένα νεοκλασσικό κτίριο; Ακολούθησα σαν υπνωτισμένος τον Δημήτρη και αφού περάσαμε μία αίθουσα αποδυτηρίων (!), μπροστά στα μάτια μου ανακαλύφθηκε ένα θαυμάσιο γήπεδο μπάσκετ!!! Σκέτη τρέλα να βρίσκομαι σε ένα κτίριο που περιλαμβάνει αίθουσες, γραφεία, σάλες εκδηλώσεων, αποδυτήρια εως και ολόκληρο γήπεδο! Πόσο μεθοδικοί, λάτρεις του αθλητισμού, οργανωμένοι και μερακλήδες υπήρξαν τούτοι οι Πολίτες που προνόησαν για όλες αυτές τις εγκαταστάσεις ακόμα και σε εποχές που ο πρωταθλητισμός δεν είχε καμμία σχέση με τον σημερινό.

Το μικρό "παλατάκι" μέσα στο κτίριο που στεγάζεται ο Αθλητικός Σύλλογος Πέρα

Εξαιτίας του δημογραφικού προβλήματος του Ελληνισμού της Πόλης υπάρχουν πλέον μόνον 5 ερασιτεχνικές ομάδες και είναι όλες τους δίχως Ρωμιούς. Αν και τα τριγύρω ελληνικά σχολεία έχουν δικά τους γυμναστήρια, ίσως θα μπορούσαν να μεταθέσουν ορισμένες από τις ώρες γυμναστικής σε τούτο το κτίριο έτσι ώστε να ηχήσουν εδώ και πάλι ρωμέϊκες παιδικές φωνές και να υπάρξει ένα αλληλοδέσιμο μεταξύ σχολείων και γυμναστικών συλλόγων.

Επίσης θεωρώ ότι θα έπρεπε να γίνει μία απογραφή των χιλιάδων κυπέλλων και τροπαίων του συλλόγου. Με μια καλύτερη ταξινόμηση ανά σπουδαιότητα ή ανά άθλημα και μια παρουσίαση όπως την συναντάμε σε ένα μουσείο, θα επηρεαστούν και θα πλησιάσουν τον σύλλογο ακόμα περισσότεροι άνθρωποι. Και μέσα από αυτό θα καταρρεύσει η άγνοια που υπάρχει για ακόμη ένα κομμάτι της Ρωμιοσύνης, γι'αυτόν τον σπουδαίο σύλλογο και την τεράστια προσφορά του στην αθλητική ιστορία της Τουρκίας και όχι μόνο.

Η δικιά μου άγνοια ευτυχώς κατατροπώθηκε και ακόμα παραμιλώ συνεπαρμένος με όσα είδα και γνώρισα στον Αθλητικό Σύλλογο Πέρα.