Αχ τι σου είναι αυτή η Πόλη! Όλο εκπλήξεις και κρυμμένα μυστικά. Διάθεση για αναζητήσεις να'χει κανείς και τα ενδιαφέροντα μέρη δεν θα τελειώσουν ποτέ.
Ότι δεν φαίνεται, δε σημαίνει οτι παύει να υπάρχει, λέει ένα ρητό. Και επειδή αυτό ισχύει,δε θα μπορούσα να μην χαρώ στην ανακάλυψη του κρυφού λεμονόκηπου. Κάτι σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων. Μου παρουσιάστηκε μέσα από μια κανονική είσοδο κτιρίου, όχι μια θαυμαστή χώρα βέβαια, αλλά ένα θαυμάσιο μέρος για να περνάω τις ωραίες μου στιγμές.
 |
| Η είσοδος του Λεμονόκηπου. Δε πάει ο νούς σου με τίποτα, ότι δε πρόκειται για ένα κοινό κτίριο. |
 |
| Εισχωρώ λοιπόν στο σκοτεινό εσωτερικό |
 |
| Κατεβαίνω τα σκαλοπάτια, σαν να κατεβαίνω σε υπόγειους κόσμους |
 |
| Περιπλανώμενος σε θολούς διαδρόμους. Που να τελειώνει άραγε; |
 |
| Κατεβαίνοντας και άλλα σκαλοπάτια. Θεέ μου,που πάμε; |
 |
| Ξαφνικά, ανοίγει ο τόπος, όλα αλλάζουν! Οχι δε φτάσαμε στον άλλο κόσμο. Είμαστε στον Λεμονόκηπο! |
Ένα κήπος που τόσο λείπει σε όλες τις μεγαλουπόλεις. Όσες φορές κάθομαι εκεί, ταξιδεύω στον χρόνο,πηγαίνω πολλές δεκαετίες πίσω. Ώρες-ώρες είναι σα να βρίσκομαι σε παλιές ασπρόμαυρες ταινίες. Έτσι θεωρώ οτι απολάμβαναν οι παλίοι κάτοικοι τον καφέ και την βόλτα τους. Με ηρεμία και χαρά, ανάμεσα στις πανέμορφες λεμονιές.
 |
| Οι λεμονίες φορτωμένες με λεμόνια είναι φυσικά παντού |
Ίσως υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να απολαύσει κανείς στον Λεμονόκηπο. Μπύρες, διάφορα άλλα ποτά ή και φαγητό. Μην τολμήσει όμως κανείς να μην δοκιμάσει τις λαχταριστές και δροσιστικές λεμονάδες του! Αξίζει!
 |
| Πραγματική απόλαυση οι λεμονάδες του Λεμονόκηπου! |
Στην υγειά σας λοιπόν καλοί μου φίλοι! Και αν κάποια φορά, σε κάποιο μακρινό μέρος, ακούσετε φωνές, γέλια, χαχανητά και ακολουθήσετε τα μικρά και σκοτεινά μονοπάτια, ίσως βρείτε τον δρόμο...όχι για το στρουμφοχωριό...αλλά για τον Λεμονόκηπο!
