Με σύμμαχο την ηλιόλουστη μέρα ξεχύθηκα στα στενά της Πόλης και έγινα για άλλη μια φορά ένα με αυτήν. Σήμερα είχα την επιθυμία να βρεθώ σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος και να ακροβατήσω μεταξύ θρύλου και πραγματικότητας. Στην Κερκόπορτα της Πόλης.
Όλοι μας έχουμε ακούσει για την μικρή πύλη, την Κερκόπορτα, που για κάποιο ανεξήγητο λόγο έμεινε αφύλαχτη και που ήταν το σημείο όπου άρχισε η Άλωση της Πόλης. Είναι άραγε ένας από τους πολλούς θρύλους της Πόλης ή μία πραγματική τοποθεσία;
Μετά από αυτήν την μέρα είμαι πεπεισμένος πώς η Κερκόπορτα του θρύλου είναι πράγματι εδώ και κάνει την Πόλη και την ιστορία της ακόμα πιο πλούσια.
 |
| Η Κερκόπορτα της Πόλης |
Έπειτα από λίγη έρευνα, αρκετό περπάτημα και ίσως πολύ τύχη έφτασα στην πύλη που άλλαξε τον ρού της ιστορίας. Ο χώρος δεν έχει καμία αναφορά στο παρελθόν και μόνον αρκετά παμπάλαια μνήματα και ένας τάφος ενός μουσουλμάνου πνευματικού ηγέτη, προσδίδουν κάποια ιδιαιτερότητα στο μέρος.
 |
| Έχουν και οι μουσουλμάνοι τους αγίους τους |
 |
| Η Κερκόπορτα από την εσωτερική πλευρά |
Ταξίδεψα στον χρόνο και είδα γύρω μου τους γενίτσαρους να εισβάλουν απο την αφύλαχτη πύλη, τους βυζαντινούς να προσπαθούν να αντισταθούν και να ακολουθούν φονικές μάχες. Έκλεισα τα μάτια και άκουσα τον ήχο από τα σπαθιά των πολεμιστών, τα ουρλιαχτά, τους θρήνους, το....η Πόλις εάλω....
Αχ, αυτά τα ταξίδια του μυαλού μου είναι πάντα τόσο έντονα.
 |
| Γίνομαι ένα με τον θρύλο, προτάσοντας τα στήθια μου στην είσοδο της Κερκόπορτας |
Τα ιστορικά γεγονότα έχουν πάντα αρκετές πλευρές προσέγγισης. Ανάλογα από ποιά πτυχή τα εξετάσει κανείς, βγάζει και τα αντίστοιχα διαφορετικά συμπεράσματα. Αυτό όμως που δε μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι η ιδιαιτερότητα αυτού του τόπου. Η ιδιαιτερότητα της Πόλης. Της Πόλης της καρδιάς μου.
